Friezen zouden stug zijn. Wij moeten de eerste stugge Fries nog tegenkomen. Nu gaat het verhaal dat als je wat noordelijker komt er kennelijk wel sprake is van stugge Friezen, maar vooralsnog kan ik mij er geen voorstelling bij maken. Integendeel.
Twee weken geleden loop ik op zaterdagochtend in de Spar in Echtenerbrug. Heb net afgerekend en wil naar buiten lopen. Ik word staande gehouden door Egbert Oenema, de eigenaar van de Spar. “Welkom Manon. Wat leuk dat je in Echtenerbrug komt wonen. Wanneer verhuizen jullie? Jullie buurvrouw werkt hier ook, ik zal haar even roepen.”
Zo’n welkom krijg ik bij de Jumbo in mijn huidige woonplaats niet hoor…
En twee weken terug piept opeens mijn LinkedIn. In het Fries krijg ik de vraag of ik Donderdag tijd heb voor een bak koffie rond de klok van 10.00 uur (Hast ek tid foar in bakje kofje dizze tongersdei in oer as tsien?). We kennen elkaar nog niet, behalve op LinkedIn, maar Margreet woont in Echtenerbrug en dus is het hartstikke leuk om in kader van inburgering en netwerken een ‘bakje kofje’ te gaan drinken.
Dus in mijn beste Fries en met hulp van Google Translate, heb ik aangegeven dat die dag en tijd helaas niet gaat lukken. Dus het bakje koffie laat nog even op zich wachten, maar ik voel mij nu al heel welkom in het Friese.
En vrijdag de 13e, ja het is echt waar, trof ik op het terras van Beachclub Lemmer Bedrijfskundig verwonderaar Saakje Bakker. Saakje zit in mijn netwerk op LinkedIn en ik had gezien dat zij in Lemmer woont, dus stoute schoenen aan getrokken en gevraagd of ze zin had in een bakkie koffie om kennis te maken en mij wat wegwijs te maken.
Wat een leuke ontmoeting! Afgesproken dat we contact houden en binnenkort nu eindelijk eens die vrijdagmiddagborrel in Friesland gaan organiseren.
En in augustus zat ik op het terras in Heerenveen en dronk ik koffie met Bodo Agterhof. Die kende ik al in real life, maar hij gaf waardevolle tips over ondernemen in Fryslân.
Hoezo stugge Friezen??