skip to Main Content
Wat Stoer…verhuizen Naar Fryslân | Inburgeren Deel 1

De reacties op ons bericht dat wij gaan verhuizen naar Friesland, variëren van ‘je lijkt wel gek’ tot ‘wat stoer’ en ‘ik ben stik jaloers’. En ook: Hoe moet het dan als je kleinkinderen krijgt? Hoe ga je dat met je werk doen? Wel een gaaf huis!

Onze stap maakt nogal wat los bij mensen. Bij onszelf overigens ook. Sinds augustus 2016 zijn wij de trotse eigenaar van een stacaravan in het dorpje Echtenerbrug aan het Tjeukemeer. Onze drang en behoefte aan een tweede plek naast ons huis in Voorschoten was er al langer. In Friesland kwamen we bij toeval terecht, en het was een schot in de roos.

Zen

Eenmaal over de Ketelbrug kom ik tot rust. Er komt een gevoel van ‘Zen’ over mij heen. Ik rij opeens tussen de uitgestrekte weilanden en kan kijken tot zover het oog reikt. De rust en de ruimte zijn heerlijk.

Vaak stonden we dromend en ook kwijlend voor de etalage van makelaars, ons te vergapen aan mooie huizen voor prijzen waar je in het Westen nog geen flatje voor kan kopen. Oké dat is iets overdreven…

Elke keer weer zeiden we tegen elkaar ‘dat gaan we toch niet doen’, want beiden zzp’er, waarvan één inmiddels met pensioen, onze kinderen, mijn netwerk in het westen en ik moet nog 10 jaar werken voordat ik officieel met pensioen zou mogen. Kortom, het bleef bij kwijlen… en bij dromen.

Totdat we tegen dit huis in Echtenerbrug aanliepen. Het was vrijstaand en zag er leuk en knus uit. Het voldeed ook aan mijn eis dat ik straks met rollator de winkel en de kroeg in moet kunnen lopen…

Zwaar verliefd

Op Funda werd onze verwachting overtroffen. De foto’s waren gaaf. We planden een bezichtiging en daarna waren we zwaar verliefd op het huis. Dat was het moment dat we ieder voor zich alle voors en tegens op een rijtje hebben gezet. Die bleken aardig overeen te komen en in het voordeel van Friesland uit te pakken.

Vervolgens kwam natuurlijk de vraag ‘is het financieel haalbaar?’ en ‘wat zou ons eigen huis in Voorschoten kunnen opbrengen?’. Adviseur en makelaar ingeschakeld en al snel bleek dat er op dat vlak geen obstakels waren. We planden een tweede bezichtiging…Nog steeds verliefd! Kogel door de kerk. We deden een bod en daar zijn we uitgekomen…

Hoe vertel ik het mijn kinderen

We seinden onze kinderen in dat we ze graag op een zondag wilden zien omdat we nieuws te melden hadden. Datzelfde deden we met onze naaste familie…De geruchtenmachine draaide op volle toeren! Opvallend was dat vaak meteen aan erge dingen werd gedacht, zoals ziekte en bijvoorbeeld een scheiding… Dat laatste vond ik dan wel weer opvallend. Ik heb ze maar snel gerustgesteld dat het vooral leuk nieuws was…

De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat onze drie zoons niet onverdeeld enthousiast reageerden. Hun grootste pijn was ook onze grootste pijn: niet meer zomaar even binnen kunnen vallen bij je ouders en mee-eten. Het had een paar dagen nodig om een plek te krijgen. Bij onze naaste familie hadden ze inmiddels geraden dat we gingen verhuizen, ze hadden alleen niet op Friesland gerekend… Ook hier werd een traantje gelaten.

Daarna hebben we het in bredere kring verteld. Uiteindelijk vindt iedereen het best wel stoer dat wij dit doen. Wijzelf trouwens ook!

Back To Top